ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΟΡΓΑΝΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΟΡΓΑΝΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

 Μαντολίνο (mandolin). Το σύγχρονο μαντολίνο εμφανίστηκε τον 18ο αιώνα και προέρχεται από ένα παλαιότερο όργανο που λεγόταν μαντόλα. Και τα δύο ανήκουν στην οικογένεια του λαούτου. Το σύγχρονο μαντολίνο έχει τέσσερις διπλές μεταλλικές χορδές και παίζεται με καρδιόσχημη πένα. Είναι βασικό όργανο της επτανησιακής μουσικής. Χρησιμοποιείται και ως όργανο συνοδείας και ως σολιστικό.

Ακορντεόν (accordion). Πρωτοεμφανίστηκε το 1829. Συνήθως αποτελείται από ένα πληκτρολόγιο όμοιο με του πιάνου. Το ένα άκρο που παίζει τη μελωδία συνδέεται μέσω του φυσητήρα με ένα πληκτρολόγιο κουμπιών που βρίσκεται στο άλλο άκρο και παίζει τη συνοδεία. Στο εσωτερικό του υπάρχουν μεταλλικές γλωτίδες που είναι κατασκευασμένες ώστε να αποδίδουν συγκεκριμένους μουσικούς τόνους όταν περνάει ανάμεσά τους ο αέρας που στέλνει ο φυσητήρας.

 Σιτάρ (sitar). Προέρχεται από την Περσία. Τον Μεσαίωνα έφτασε στην Ινδία και κυριάρχησε στη μουσική της χώρας αυτής. Παραδοσιακά κατασκευάζεται από νεροκολοκύθα, αν και στα σύγχρονα όργανα χρησιμοποιείται το ξύλο. Διαθέτει από τέσσερις έως επτά χορδές και παίζεται με πένα που φοριέται στον δεξί δείκτη. Στην Ινδία συνοδεύεται σχεδόν πάντα από την τάμπλα, ένα ζευγάρι μικρών τυμπάνων.

 Κλασική ή ισπανική κιθάρα (classical ή spanish guitar). Από τις αυλές της Ισπανίας του 16ου αιώνα μέχρι τις σύγχρονες αίθουσες συναυλιών και ηχογραφήσεων, η κιθάρα επιβιώνει και «διαπρέπει». Οι δυνατότητες της κιθάρας είναι εκπληκτικές. Έχει έξι χορδές και είκοσι τάστα. Οι χορδές διεγείρονται με τσίμπημα με τα νύχια ή τα δάχτυλα, άλλοτε καθεμιά χωριστά και άλλοτε πολλές μαζί σαν συγχορδία. 

ΟΡΓΑΝΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

ΟΡΓΑΝΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Ντιτζεριντού (didgeridoo). Είναι το μοναδικό αερόφωνο όργανο των αυτόχθονων Αυστραλών. Παίζει ένα πολύ σημαντικό ρόλο στον χορό και στο τραγούδι τους, καθώς ο ερμηνευτής στέλνει μουσικά σήματα στους χορευτές και στους τραγουδιστές κατευθύνοντάς τους. Κατασκευάζεται με τον πιο ευφυή και οικολογικό τρόπο: ένα κλαδί συνήθως από ευκάλυπτο θάβεται σε μια περιοχή με τερμίτες που καταβροχθίζουν την ψίχα του ξύλου αφήνοντας ανέπαφο τον φλοιό του!




Τσέτσε (enzenze). Με την ονομασία αυτή είναι γνωστό στην Ουγκάντα. Η προέλευσή του χάνεται στα βάθη των αιώνων. Το συναντάμε σε πολλές χώρες του κόσμου με διάφορα ονόματα και με πολλές παραλλαγές.

ΜΟΥΣΙΚΗ ΑΡΜΕΝΙΑΣ

 ΜΟΥΣΙΚΗ ΑΡΜΕΝΙΑΣ

Η μουσική της Αρμενίας έχει τις ρίζες της στα αρμενικά υψίπεδα , όπου οι άνθρωποι παραδοσιακά τραγουδούσαν δημοφιλή λαϊκά τραγούδια. Η Αρμενία έχει μια μακρά μουσική παράδοση που συλλέχτηκε και αναπτύχθηκε κυρίως από τον Κομίτα , εξέχοντα ιερέα και μουσικολόγο, στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνα.

Οι Αρμένιοι είχαν μια μακρά παράδοση λαϊκής μουσικής από την αρχαιότητα. Κάτω από τη σοβιετική ηγεσία, η λαϊκή μουσική της Αρμενίας διδάχτηκε σε κρατικά χορηγικά σπεσιαλιτέ. Τα όργανα που έπαιξαν περιλαμβάνουν το qamancha (παρόμοιο με το βιολί), το kanun ( dulcimer ), το dhol (διπλό κεφάλι, το davul ), το oud ( lute ), το duduk , το zurna , το blur ( ney ), το shvi και σε μικρότερο βαθμό το saz . Άλλα όργανα χρησιμοποιούνται συχνά όπως το βιολί και το κλαρινέτο 

ΣΕ ΡΥΘΜΟΥΣ.... ΑΦΡΙΚΑΝΙΚΟΥΣ

ΑΦΡΙΚΑΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ

Η μουσική στην αφρικάνικη ήπειρο αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της καθημερινής ζωής ως κομμάτι θρησκευτικών τελετών, εορτασμών και κοινωνικών ιεροτελεστιών. Είναι στενά συνδεδεμένη με τα πιο σημαντικά γεγονότα της καθημερινότητας των ανθρώπων. Τα τραγούδια χρησιμοποιούνται για τα σημαντικά γεγονότα στη ζωή του ανθρώπου (γέννηση, ενηλικίωση, γάμος, και θάνατος). Χρησιμοποιούνται επίσης, για την ίαση των ασθενών, το κάλεσμα της βροχής και στο χορό που γίνεται για θρησκευτικούς σκοπούς. Πολλοί Αφρικανοί πιστεύουν ότι η μουσική λειτουργεί ως σύνδεσμος με τον κόσμο των «πνευμάτων». Ο καθένας παίζει ενεργό ρόλο στη μουσική ζωή της κοινότητας παίζοντας μουσική, τραγουδώντας ή χορεύοντας. Οι μουσικοί δε θεωρούνται ξεχωριστή κοινωνική τάξη. Οι ταλαντούχοι όμως μουσικοί μπορούν να γίνουν ημιεπαγγελματίες, αν τους προτείνει η κοινότητά τους. Σε μερικές περιοχές υπάρχουν περιπλανώμενοι μουσικοί (griot) ενταγμένοι σε μικρούς θιάσους. Η μουσική ποικίλει στην Αφρική. Οι φυλές που ζουν στις ερήμους της Νότιας Αφρικής έχουν πολύ απλά στη δομή τους τραγούδια. Οι άνθρωποι στην κοιλάδα του ποταμού Κονγκό έχουν πιο πολύπλοκα τραγούδια και ενόργανη μουσική. Στην ανατολική Αφρική εξειδικεύονται στη μουσική που παίζεται με ξυλόφωνα. Στις φυλές της δυτικής Αφρικής παρατηρείται υψηλή δεξιοτεχνία στο παίξιμο των τυμπάνων.

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ

Η Ελληνική παραδοσιακή μουσική περιέχει όλα τα τραγούδια, τους σκοπούς και ρυθμούς των περιοχών της Ελλάδας, της Κύπρου, της Αυστραλίας, των Η.Π.Α. (ομογένεια) και άλλων. Εκτός από τα κοινά μουσικά ακούσματα που συναντώνται σε όλη την Ελλάδα, υπάρχουν και χαρακτηριστικά είδη παραδοσιακής μουσικής ανάλογα με την ιστορία ή τις προτιμήσεις των συγκεκριμένων περιοχών. Επίσης γίνεται διάκριση των τραγουδιών με βάση το περιεχόμενό τους, την περίσταση στην οποία παίζονται και το μέτρο τους. Στην παραδοσιακή μουσική υπάρχουν διάφορα μουσικά όργανα όπως:

• τα πνευστά: (φλογέρες, γκάιντα, κλαρίνο),
• τα έγχορδα: (λύρα, βιολί, λαούτο, μαντολίνο)
• τα κρουστά: (νταούλια, τουμπελέκι, ντέφι) κ.ά..

ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΟΡΓΑΝΑ

ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΟΡΓΑΝΑ

Στην Ελληνική Παράδοση τα μουσικά όργανα τις περισσότερες φορές τα κατασκεύαζαν οι ίδιοι οι μουσικοί . Υπήρχαν όμως και εργαστήρια κατασκευής  λαϊκών μουσικών οργάνων.

Η διδασκαλία των παραδοσιακών μουσικών οργάνων περνούσε παλιότερα από γενιά σε γενιά , γινόταν εμπειρικά , χωρίς να υπάρχουν βιβλία και εξηγήσεις για την τεχνική παιξίματος

Στην Ελληνική Δημοτική Μουσική συναντάμε από περιοχή σε περιοχή κάθε δυνατό συνδυασμό οργάνων , αλλά τα πιο γνωστά , σε όλη την Ελλάδα είναι :

1. Η ζυγιά σε όλα τα νησιά , που αποτελείται από

          βιολί και λαούτο

      2. Η κομπανία σε όλη τη στεριανή Ελλάδα , που αποτελείται από : 
  
          κλαρίνο - βιολί - λαούτο και σαντούρι


Βέβαια , ένα πλήθος άλλων οργάνων χρησιμοποιούνται τόσο στη νησιώτικη , όσο και στη μουσική στη στεριά :

1. η λύρα στην Κρήτη ( και σε πολλά άλλα νησιά ) ,

    2. το νταούλι σε όλη την Ηπειρωτική Ελλάδα ( αρκεί να παίζεται σε ανοικτό χώρο , γιατί ο          ήχος του είναι πολύ δυνατός )

      3. ο ζουρνάς , το κλαρίνο , το ούτι , το κανονάκι , ο ταμπουράς
         είναι μόνο μερικά από την τεράστια ποικιλία λαϊκών μουσικών οργάνων που αριθμεί ο           Ελληνικός Μουσικός Πολιτισμός .

ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΗΣ ΒΡΑΖΙΛΙΑΣ

ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΗΣ ΒΡΑΖΙΛΙΑΣ

Η Βραζιλιάνικη μουσική χαρακτηρίζεται από μεγάλη ποικιλομορφία και θεωρείτο πάντα, ιδιαίτερα ευαίσθητη σε εξωτερικές επιδράσεις. Χαρακτηρίζεται από συνδυασμό παραδοσιακών και μοντέρνων στοιχείων.
Η εξέλιξη της βραζιλιάνικης μουσικής είναι στενά συνδεδεμένη με την ιστορία και τον αποικισμό της χώρας από την ανακάλυψή της το 1500. Αυτοί οι δύο παράγοντες επιρροής συνδέονται μεταξύ τους.
Η Βραζιλιάνικη μουσική έχει τις ρίζες της, στην ευρωπαϊκή μουσική της πρώην αποικιοκρατικής δύναμης της Πορτογαλίας, στις αφρικανικές μουσικές παραδόσεις των σκλάβων της Βραζιλίας και σε μικρότερο βαθμό, στους αυτόχθονες ιθαγενείς πληθυσμούς. Επίσης, ισχυρή επίδραση στην σύγχρονη βραζιλιάνικη μουσική έπαιξαν και οι θρησκείες.
Χαρακτηριστικά είναι τα σημάδια της επιρροής της αφρικανικής κληρονομιάς στην Βραζιλιάνικη μουσική παράδοση, με μεγάλη έμφαση τα κρουστά και τους ρυθμούς της.

ΙΝΔΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ

ΙΝΔΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ

Ο πολιτισμός της Ινδίας σήμερα είναι το αποτέλεσμα αλληλεπίδρασης φυλών και πολιτισμών, τόσο αυτοχθόνων, όσο και ξένων, κι είναι ακριβώς η μελέτη της συνεισφοράς όλων αυτών των παραγόντων που μας δίνει μια εικόνα της εξέλιξης της ινδικής μουσικής. Η μουσική της βόρειας Ινδίας είναι γνωστή με το όνομα "hindustani" Ινδουστανική και της νότιας ως "karnatic" Καρνατική. Η προέλευσή τους είναι ίδια, μόνο η προσέγγιση και το στιλ αλλάζουν. Ένα από τα πλέον δημοφιλή παραδοσιακά όργανα της Ινδίας είναι το κρουστό tabla , βασικό στοιχείο της κλασικής ινδικής μουσικής του Βορρά ενώ πολύ διαδεδομένες είναι οι ιδιότυπες κλίμακες ragas. Η παραδοσιακή μουσική περιλαμβάνει τραγούδια του κύκλου της ζωής, των εποχών και των γιορτών των Ινδουιστών.

                                                                      

   Ο ρυθμός είναι ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά της ινδικής μουσικής. Τα δομικά στοιχεία αυτού του ρυθμού, είναι κάποιες ενδιάμεσες ρυθμικές φόρμες, τα τάλας (αριθμός ρυθμικών σχημάτων) και τα μάντρας (μονάδες χρόνου)και όσον αφορά τη μελωδία, αυτή είναι ένας πολύπλοκος συνδυασμός που δημιουργεί τις φόρμες raga, που περιέχουν ένα ανοδικό τρόπο και ένα καθοδικό τρόπο με διαφορετικό συνδυασμό για κάθε raga. Κάθε raga με τον ειδικό μελωδικό χαρακτήρα της είναι μια διαφορετική ψυχική κατάσταση, μια εποχή του χρόνου, μια φάση της σελήνης, μια εποχή της φάσης της ανθρώπινης ζωής, της ζωής και του θανάτου, των φαινομένων της φύσης. Κάθε raga έχει μια πολύπλοκη ταυτότητα όσο πολύπλοκος είναι και ο ίδιος ο άνθρωπος.